Parc national du Mercantour. Een vijfdaagse trekking door het park en langs de Vallée des Merveilles. De laatste week van oktober 2014. De zomer loopt uit en vergeet dat de herfst eigenlijk al aan de beurt is. Wij rijden een lange dag naar Saint-Dalmas de Valdeblore om er ’s anderendaags onze tocht te starten. De slaapplaatsen zijn min of meer uitgestippeld, en we hebben er alle vertrouwen in dat het ook deze keer weer goedkomt.

Dag 1 (stijgen 1350 / dalen 1280)

We starten ’s morgens na een lekker ontbijtje, en mogen direct beginnen klimmen. Het duurt niet lang en de omgeving toont zich van zijn schoonste kant. Het zonnetje is ook van de partij, en zo hebben we het graag.

CA14_1410271029
Even op weg en dan dit

Na enkele uurtjes komen we aan een eerste meertje, en wat verder toont een bordje “Mercantour – Parc National” dat de grens van het park bereikt is.

CA14_1410271246
Parc National du Mercntour

Op dit moment beseffen we het nog niet zo goed, maar dat is nu net wat het hier zo mooi maakt, de vele meertjes die er bijliggen als op de postkaartjes. Uiteraard zit het zonnetje hier ook wel voor iets tussen.

CA14_1410271201
Ons picknickplaatsje

Na een lange dag komen we aan in Le Boréon, waar we een hotelletje geboekt hebben. Veel keuze is er niet, maar voor de eerste avond is het gewoon “beentjes onder tafel”. Buiten een ander koppel zijn we precies de enige gasten.

Dag 2 (stijgen 1808 / dalen 1068)

We vertrekken op tijd, want vandaag staan de meeste hoogtemeters op het programma. CA14_1410281013Het eerste gedeelte gaat door een beboste vallei, met als gevolg dat we vrij lang in de schaduw lopen. Frisjes: al het stilstaand water wat we zien is bevroren. Plots is het eventjes schrikken van een vreselijk gehuil… Le Boréon is bekend voor een natuurpark met hun vele wolven: waarschijnlijk zijn ze daar ook aan hun ontbijt begonnen. Helaas was er voor ons niet genoeg vrije tijd om daar te passeren.

De tocht is zwaar, en onze voorziene middagpauze in Madone de Fenestre  duurt langer om te bereiken dan ingeschat.

CA14_1410281346
Madone de Fenestre

Daar aangekomen blijkt alles dicht te zijn, en onze stille hoop hier een pintje te kunnen drinken is een kleine tegenvaller. Toevallig komt er net een auto aangereden, en komt de uitbater van een verblijfplaats aan, en biedt ons toch wel gratis thee en koekjes wanneer we hem aanspreken. Altijd leuk om mee te maken zoiets. Lang kunnen we niet bijven plakken, want een tweede pittige klim staat ons nog te wachten. Iemand van ons kijkt al uit naar een denkbeeldige kampeerplaats, want de klim is zwaar en lang… Gedachten op nul zetten en op automatische piloot naar boven. Een steenbok grijnst met ons geklauter bergop…

 

Op de 2de col zien we een beetje lage wolken waar we naartoe gaan. Eerst in de gleuf afdalen en richting refuge “Nice”. De hut zou volgens onze info dicht moeten zijn (wel winterruimte) maar de uitbater is toch aanwezig. Aangezien we het gewicht van onze voorziene maaltijd toch wel kwijt willen, koken we binnen – met de goedkeuring van de uitbater.

Dag 3 (stijgen 719 / dalen 826)

Vandaag de kalmste dag: we blijven in het hoogste gedeelte, en moeten niet veel afdalen. In afstand is het ook een meevaller, dus een rustig dagje.

CA14_1410291241
Le Lac Long

Wederom vele meertjes (en ook het grote “Le Lac Long” – met tevens zicht op Italië), CA14_1410291414en richting Vallée des Merveilles. Dit is echt een toeristische topper. De vallei is erg bekend owv haar vele rotstekeningen uit de oudheid. Strikte regels – zoals het verbod op het gebruik van wandelstokken – moeten het gebied in ere houden. Het gesteente is er effectief zo zacht, dat rondzwaaiende wandelstokken onuitwisbare krassen zouden veroorzaken.

De kleur van de rotsen is ook heel speciaal. Door de combinatie van de schitterende kleuren en de historiek die er hangt, maakt dit een unieke belevenis. Een dagje dat zal bijblijven.CA14_1410291431

Als we aankomen aan de refuge des Merveilles, dan zien we dat ook daar alles in het teken staat van de gevonden tekeningen in de rotsen. Hier slapen we wel met meerdere mensen (ongeveer 15) in de winterruimte, want hier is geen uitbater meer aanwezig.

Dag 4 (stijgen 671 / dalen 1803)

Een “verbindingsdag”: tot nu toe hebben we steeds de GR 52 gevolgd, en gaan we rond de middag doorsteken naar de GR 52B. Er zal een klein stukje zonder markering afgelegd worden.

Na wederom een schitterende start, moeten we de mooie meertjes achter ons laten, en zakken we een beetje af richting bewoonde wereld. Een zicht op vele bunkers in de verte leert ons dat het er hier ooit heftig aan toe ging.CA14_1410301129

In de afdaling hebben we een picknick plaatsje in een wei met een kudde zwarte paarden. Mooi gezelschap, en een prachtig zicht op de vallei waar we naartoe gaan.CA14_1410301259

In het dorpje aangekomen ziet het er minder goed uit: alles, maar dan ook alles is dicht. Mijn mail met reservering om te slapen is niks waard, want het blijkt een automatische mail te zijn van een refuge die dicht is. Gelukkig vinden we een slaapplaats in een gite die wel open is (toevallig de eigenaar van de kudde paarden waarbij we gepicknickt hebben)

Dag 5 (stijgen 1304 / dalen 853)

CA14_1410311058Vandaag is het meer door de valleien traverseren: we blijven een beetje op hoogte, en er wordt niet afgezakt tot in de dorpjes. Terug bospaadjes, en deze keer doet de schaduw ons deugd. Hier op “lagere” hoogte is het echt zomers warm.

Onderweg passeren we een kuuroord, maar wij doen andere kuren: een stevige (weliswaar onverwachte) klim doet het zweet van onze lichamen parelen. Blij als we de eerste col overwonnen hebben, en stilletjes aan kunnen we beginnen aftellen naar de finish. Het laatste dorpje St. Martin Vésubie laten we links liggen, en we starten onze laatste klim. Eenmaal boven aangekomen, zien we een klein skigebiedje. In één bistro is er beweging, de deur is los, maar ’t is enkel de kuisploeg die bezig is. Ene drinken zit er ook hier niet in. Dan maar doorzetten naar onze gite waar onze wagen staat.

We komen er tijdig aan, en worden wederom hartelijk ontvangen. Het bier staat koud, en we pakken uit met ons stevig tochtje. ’s Avonds krijgen we een heerlijk avondmaal, en komt het besef dat we morgenvroeg weeral vroeg moeten opstaan om een lange dag huiswaarts te rijden.

CA14_1410311558
De allerlaatste klim

Fotoalbum

Check ook Materiaal

Praktisch

Overnachtingen (periode: 26/10/14 –> 1/11/14)

Vertrek en aankomst te Saint-Dalmas de Valdeblore

  • Le Grand Chalet – St Dalmas de Valdeblore: schitterende gastvrouw en gastheer  die hun klanten verwennen zowel op culinair als op informatief vlak. Zolang Christine en Luc dit uitbaten zit je goed!
  • Hotel Le Boréon – Le Boréon
  • Refuge de Nice
  • Refuge des Merveilles
  • Gite te Belvédère
  • Le Grand Chalet – St Dalmas de Valdeblore: een topper om hier terug aan te komen!

Traject

Grotendeels GR52 + GR52A

Kaartje_Mercantour

Tip

  • Op voorhand wat trainen zal het wandelcomfort ten goede komen: de hoogtemeters zijn niet te onderschatten: van de eerste tot de laatste dag telkens 2 collekes

Gebruikte kaarten / literatuur

  • Wandelkaart Carte de la vallée de la Roya et des Merveilles, TOP25 N°3741OT (1:25.000): zeer goede kaart die onze ganse tocht omvatte.
  • Topo-guide FFRandonnée 507 – Le Mercantour – Vallée des Merveilles, zeer interessant: info over de af te leggen afstanden + hoogtemeters alsook de mogelijke overnachtingsplaatsen.

Plaats een reactie